محوِ.

دو شب پیش، قبل خواب به این فکر کردم که دارم می‌جنگم. دارم برای خانواده ام می‌جنگم. چند وقت پیش ملودی داشت خوابش رو تعریف می‌کرد، بهم گفته بود: "و تو مثل همیشه داشتی سخت تلاش می‌کردی." توی چنل تک نفره ام ریپلایش کرده بودم: "من هیچ وقت سخت تلاش نکردم." اغراق آمیز بود، چون الان می‌تونم شرایطی رو نام ببرم که واقعا تلاشم رو کرده بودم، چه نتیجه داده بود و چه نه، اما اون موقع فقط وقت‌هایی یادم میومد که از تلاش دست کشیده بودم. این روزها، دارم سخت تلاش می‌کنم، تلاش‌هایی که آرزو کردم بیشتر از هر زمان دیگه‌‌‌ای نتیجه بدن.